Laatste update vanuit Sydney

11 december 2014 - Sydney, Australië

Hoi lieve allemaal,

Tijd voor weer een update uit Sydney :) De laatste update uit Australië: Zondag vertrekken we al naar Nieuw-Zeeland!

Papa is vanochtend geland in Sydney, yayy! Gek om hem weer te zien maar wel erg fijn natuurlijk. Voelt ergens ook wel een beetje alsof mijn tijd hier officieel over is, zaterdag nog één dagje werken en dan is het voorbij… We zijn nu dan ook voor de laatste keer in mijn kamertje in Broadway, straks verhuizen we naar het Hilton voor 3 nachtjes. Fijn! Kan ik weer 3 keer vertellen hoe fijn de dekbedden daar zijn, alsof je slaapt in een wolkje haha. (Daar raakte ik ook maar niet over uitgepraat in mijn Melbourne blogs, vandaar.) Morgenochtend (en zaterdag en zondag hihi) dus ook weer lekker ontbijten daar, dan kan ik alles aan paps laten zien. Zullen m’n collega’s ook wel grappig vinden, kunnen ze “Papa Dutch” ontmoeten! En dan zaterdag dus nog één ochtendje werken, echt een gek idee. 6 maanden lang ben ik daar bijna elke ochtend samen met de vaste crew, daar raak je toch wel behoorlijk gewend aan ook. Ik ga iedereen missen vrees ik… Maar daar staat dan weer tegenover dat ik iedereen thuis weer ga zien :D

Het is vandaag helaas behoorlijk regenachtig, en ook komende dagen zal dat waarschijnlijk zo blijven. We hebben al een beetje rondgelopen in China Town etc., maar is toch minder met zulk weer. Morgen hopen we naar de Blue Mountains te gaan, als het weer wat opgeknapt is. En anders lekker de hele dag zwemmen of naar de sportschool haha!

Ik zal ook nog even vertellen wat er de afgelopen dagen allemaal gebeurd is. Ik was in mijn vorige blog al 2 verhaaltjes vergeten, zoals ik al voorspeld had..!

Allereerst iets wat ik pas in de sportschool 2 lessen heb gedaan. Het is behoorlijk zwaar, vereist zowel conditie als spieren, gaf best nog wel wat spierpijn en het werd gegeven op…. Mini trampolines. Jep, beeld je dat maar eens in! De eerste les werd gegeven door iemand die vrij relaxed was, doing doing doing doing, maar de tweede les werd gegeven door een flink streng vrouwtje. (PUSH YOURSELF! PUSH YOURSELF! FASTER! FASTER! FASTER! Het leek Fiona wel) Zoals jullie je vast voor kunnen stellen is het enigszins lachwekkend maar aan de andere kant wel een hele goede work-out. Hoop dat dat binnenkort ook naar Breda komt, Noor heb je ’t gehoord?

Dan was er pas nog een beroemd iemand in het restaurant, namelijk Robert Redford. Bij de wat jongere mensen zegt de naam niet heel veel, maar schijnt toch erg bekend te zijn. (Oeps) Verder niet veel bijzonders over te melden hoor, hij was er niet lang maar we zijn wel allemaal even langsgelopen om te gluren natuurlijk :p

Verder hadden we afgelopen zaterdag Secret Santa met collega’s. Het principe lijkt een beetje op surprises in Nederland, je trekt een lootje en voor die persoon koop je iets leuks voor een bepaald bedrag. Ik had onze ex-supervisor Fiona en zij had mij haha! Dat was geen toeval, ik had het zelf al uitgerekend omdat wij er later pas bij waren gekomen met de lootjes. Het zou eigenlijk aankomende zondag gevierd worden en dan konden wij er niet bij zijn.

Monique en ik mochten al eerder uitklokken om Paris te gaan helpen met de voorbereidingen, dat was nog aardig wat! Paris studeert event management dus die wist wel wat we allemaal  moesten doen en ze had een hele waslijst met klusjes voor ons liggen. Gezellig met die 2 meiden, lekker kletsen en roddelen natuurlijk. Ga die 2 ook wel missen, niet meer kletsen op de loopband in de sportschool…

We waren met ongeveer 3 kwart van de werknemers van Glass Breakfast en het was een gezellige boel :) ik zal daar later ook wel wat foto’s van uploaden, waarschijnlijk met nog wat laatste kiekjes van Sydney. Fiona had mijn cadeautjes in een “toerist in Australië” thema gedaan: een sjaal van echte Australische wol en natuurlijk een van de leukste dieren hier ;) Helaas geen echte, maar wel een lekker zacht kussensloop in de vorm van een koala. Haha oh en wij al die moeite gedaan voor de hapjes (De bekertjes met fruit moesten op de juiste manier gevuld worden zodat het een regenboog werd) komen de jongens aan zetten met zakken KFC… Tsja!

Dan nog even over werk, ik weet dat ik pas zei dat ik er soms wat moe van werd maar gelukkig zijn er ook nog die goede momenten die juist energie geven. Zo had ik pas een wat ouder stel in m’n wijk, waarvan ik wist dat de vrouw de dag daarvoor een glas water wilde voor de medicijnen. Ik dus al vast gevraagd of ze nu al een glas water wilde of pas later, en toen keek ze toch me raar aan… Ik dacht oh jee, ik weet toch zeker dat het deze vrouw was of ben ik nou in de war?! Ineens lichtten haar ogen op en zei ze: “You remembered!” Sommige gasten verwachten het bijna, anderen verras je er op een positieve manier mee. Zo ook deze mensen, ik had gelijk puntjes gescoord! Daarna heb ik een hele tijd met ze staan praten over Nieuw Zeeland, reizen, Nederland, hun cruise en dat ze op zoek gingen naar de ring van the Hobbit. (toen moest ik lachen, zo’n opmerking verwacht je niet van een wat oudere vrouw!) Ze lieten duidelijk merken dat ze het erg waardeerden en ze hebben ook een aantal keer gezegd dat ze me lief en gastvrij vonden. Zulke dingen maken mijn dag echt! Op zulke momenten weet ik weer waar ik het allemaal voor doe, en dan komt ook die passie voor horeca weer helemaal terug. Fijn! Later kwam ook één van m’n collega’s nog naar me toe zo van “Viv wat heb je gedaan?! Die vrouw schrijft de hele commentcard vol, zelfs tot ver onder de lijntjes!” ze hebben de kaart helaas niet bij onze front desk ingeleverd (Gebeurd vaker, dan denken ze dat de front desk bij de hotel receptie is) dus ik weet niet wat ze geschreven hebben maar het maakte me zo verschrikkelijk vrolijk. De rest van de dag ging alles goed! Later kwam dezelfde collega nog een keer terug van “Viv wat de… ?! kijk de commentcard die een andere tafel voor je heeft ingeleverd!” stonden ook al zulke fijne dingen op, zelfs dat ik hun het beste ontbijt in 37 jaar had bezorgd en dat ik “out of my way” ging om ze een goede service te bezorgen! Straal straal, die glimlach ging de hele week niet meer van m’n gezicht af natuurlijk. (Zelfs niet toen ik per ongeluk iemands milkshake omgooide tijdens het poleren van het bestek, zo hup in de bak met schone theelepels, dus die mochten nog een keer door de machine)

Goed het is wel weer mooi geweest voor vandaag, wilde toch even een update schrijven om te laten weten dat papa er is en hoe het gaat. Zal proberen zaterdag nog zoveel mogelijk verhaaltjes te verzamelen! Lieve groetjesss

Foto’s

5 Reacties

  1. Nettiejongejan:
    11 december 2014
    Vivian geniet nog even van de laatste tijd. Je bent wel een enorme ervaring rijker. Vind het erg leuk je blog te lezen .
    Hoor bij de "ouwetjes ". Robert Redford zegt mij wel wat hoor. :)Leuke films.
    Leuke de enorm leuke belevenissen van de mensen ivm je werk.

    Groetjes Nettie




    Groetjes Nettie
  2. Wendy:
    11 december 2014
    Hopelijk mooi weer, als jullie naar de Blue Mountains gaan. Anders gelooft Frank natuurlijk niet, dat het daar zo warm kan zijn! Veul plezier hoor met zijn 2-en! (en niet kibbelen, ha ha!).
  3. Lina Wildenboer:
    11 december 2014
    Alweer zo'n leuk verhaal. Geniet van de laatste dagen in Austrialia. En veel plezier in de Blue Mountains.
    Groetjes Lina.
  4. Brigitte en Ed:
    14 december 2014
    heerlijk verhaal weer en wat super dat je zelfvertrouwen weer, en terecht, skyhigh is door die lieve mensen die je geholpen hebt. Veel plezier met je paps, laat hem maar lekker lopen en hopelijk tot heel snel in Hellevoet of Spikecity xxx
  5. Opa de lange:
    20 december 2014
    nog even en het zit er weer op.nog evennaar nieuw zeeland en dan naar ons kikkerlandje; waar alles toch veel rustiger is dan in de rest van de wereld. weboffen toch maar hier in nederland,en ik ben blij dat we hier wonen .tot spoedig ziens zullen we maar zeggen,